Basiszorg
Het zorgsysteem is niet helemaal hetzelfde opgebouwd als in Nederland. Weinig Zweden hebben een huisarts, maar bezoeken een beschikbare arts op de vårdcentral (een soort groot gezondheidscentrum), ook al wordt er nu steeds meer gebruik gemaakt van een familjeläkare. Ook heeft de distriktssjuksköterska (districtsverpleegkundige) een grote rol in het opvangen en behandelen van patiënten.
Ook ligt een groot verschil in de verantwoordelijkheid voor de patiënten. In Zweden vallen alle personen boven de 65 jaar en diegenen met een ongeneeslijke ziekte onder de regie van de Kommun (gemeente). De rest van de personen worden behandeld door mensen die werken voor de Landstinget. Hierdoor ontstaat heel vaak een grijs gebied, waarbij het onduidelijk is wie nu waar aan moet kloppen. Ook verschilt dit per gemeente nogal eens. Grofweg kan gezegd worden dat personen die nog voor verbetering in hun ziektebeeld vatbaar zijn door personeel van de Landstinget behandeld worden en diegene die niet meer verbetert in zijn symptomen door de Kommun. Het komt dus voor dat iemand na een hersenbloeding onmiddellijk in behandeling komt bij een fysiotherapeut van de Landstinget om als hij geen vooruitgang meer boekt over te gaan naar een fysiotherapeut die voor de Kommun werkt. Ook in Zweden zijn er een aantal privé werkende artsen, specialisten en fysiotherapeuten.

Het grootste verschil in het zorgsysteem ligt echter in het feit dat alle zorg "gratis" is voor alle inwoners van Zweden. Met 12,3% van de Zweedse belastinginkomsten wordt de gezondheidszorg gefinancierd en voor iedereen toegankelijk gemaakt. Voor bezoek aan een specialist, fysiotherapeut en ergotherapeut is in de meeste provincies geen verwijzing van een huisarts nodig. Iedereen heeft echter wel een eigen risico, die je stapsgewijs opbouwt tot aan SEK 1200 per jaar (2012). Een artsbezoek kost bijvoorbeeld (verschilt per provincie) 250 kronen, telefonische recept 250 kronen, specialist 250 kronen en de fysiotherapeut, diëtist, logopedist, maatschappelijk werker en ergotherapeut kost 250 kronen. De meeste zorg is echter gratis voor kinderen tot aan hun 20e verjaardag.. Deze kosten kunnen echter van provincie tot provincie anders zijn. Ga je meer betalen dan deze 1200 kronen krijg je voor de rest van het jaar een zogrenaamde "frikort".

Meer informatie over verzekerd zijn in het buitenland kunt u vinden op de site van het Z.I.C.

Tandarts
Kinderen tot en met hun 19e jaar hebben recht op gratis tandverzorging. Daarna val je onder de tandartsverzekering van de Försäkringskassa. Deze verzekering houdt in dat je niet zelf het hele bedrag aan tandartskosten (zowel tandarts als mondhygienist) hoeft te betalen, maar dat er een eigen risico overblijft. Het resterende deel betaalt de Försäkringskassa direct uit aan de tandarts. Hoe hoog deze eigen bijdrage is verschilt nogal per gebied en tandarts, omdat hiervoor de prijzen vrij gegeven zijn. Iedere tandarts bepaalt dus zelf hoe veel hij rekent. De prijzen variëren nogal per tandarts, dus het loont om daarin even te gaan shoppen. Er bestaat een folktandvård en er zijn ook zelfstandig opererende tandartsen.

De tandartsverzekering bestaat uit twee delen: de eerste is de basistandverzorging en de tweede is een aanvullende verzekering voor prothesen en tandregulering.
De basistandverzorging omvat de onderzoeken, preventieve tandverzorging, de normale behandelingen zoals het vullen van een gaatje, tanden trekken, wortelbehandelingen en acute gevallen. Bij sommige tandartsen kun je hiervoor een abonnement afsluiten, waarbij je een vaste prijs betaalt voor de basistandverzorging onafhankelijk van het aantal behandelingen. Hoe groot de vergoeding uit deze verzekering bedraagt is afhankelijk van je leeftijd en de aard van de behandeling. Voor bijvoorbeeld een standaard onderzoek betaalt de Försäkringskassa geen vergoeding als je tussen de 30 en 65 jaar bent.
Meer informatie over het tandartssysteem en vergoedingen

Het gedeelte voor de prothesen en tandregulering behelst het aanmeten en plaatsen van bruggen en kronen, uitneembare prothesen, implantaten en verschillende vormen van tandstellingen. De vergoedingen hiervoor zitten wat ingewikkelder in elkaar. De Försäkringskassan hanteert allereerst een algemene bijdrage (tandvårdsbidrag). Deze bijdrage bedraagt 150 of 300 kronen per jaar naar gelang je leeftijd. Je kunt deze bijdrage maximaal twee jaar opsparen voordat je hem gebruikt. Je dient dit zelf te melden bij de tandarts.
Vervolgens heb je een eigen risico van 3000 kronen. Daarnaast betaalt de Försäkringskassa een deel mee aan de kosten. Van belang hiervoor is de referentieprijs van de behandling. Ligt deze tussen de 3000 en 15000 kronen vergoed de Försäkringskassan 50%. Is de referentieprijs duurder dan 15000 kronen betalen ze 85% mee over het overtreffende gedeelte.

Voorbeeld: Sven heeft nieuwe kronen nodig in zijn gebit. De prijs van de tandarts is 12000 SEK. Sven krijgt hiervan 4500 SEK terug van de Försäkringskassa. Minus de eerste 3000 kronen betaalt de Försäkringskassa dus 4500 SEK mee aan de behandeling. Sven betaalt dus zelf 12000-4500=7500 SEK voor deze behandeling plus nog eventuele kosten uit de basisverzekering voor onderzoek, röntgen etc. Hierbij is dan uitgegaan dat de tandarts de referentieprijzen hanteert.

Om te bekijken hoe duur de tandartsprijzen zijn in jouw (toekomstige) provincie kun je de site van de Försäkringskassa raadplegen. Hier vind je ook omschrijvingen wat de bepaalde verrichtingen inhouden.

Beoordeling door de Försäkringskassa
Voor grotere behandelingen kan de Försäkringskassa een vooronderzoek starten om te bekijken of de behandeling noodzakelijk is. Bij personen ouder dan 65 is zo'n onderzoek altijd gebruikelijk.

Langdurig ziek of gehandicapt
In deze gevallen kan het zijn dat er een grotere behoefte bestaat aan tandartsbezoek. In gevallen die langer dan een jaar duren kan de tandarts een verzoek indienen bij de Försäkringskassa om een verdubbeling van de vergoeding. Dit wordt dan tevens aan de hand van een artsverwijzing beoordeeld door de Försäkringskassa. Het eigen risico van 3000 kronen uit de aanvullende verzekering vervalt in ieder geval.

Eventuele hulpmiddelen voor eigen mondhygiëne die aanbevolen worden door de tandarts, arts of fysiotherapeut worden na beoordeling van de Försäkringskassa voor 60% vergoed.

Als een arts vindt dat je tandverzorging nodig hebt als onderdeel van een ziektebeeld kan er besloten worden om de tandartskosten als een onderdeel van de gewone gezondheidszorg te zien. Je betaalt dan een bedrag aan de tandarts tot aan de 1200 kronen (2012) eigen bijdrage per jaar.

In bepaalde gevallen is het ook mogelijk om tandartszorg thuis te krijgen. Dit bezoek is gratis en wordt automatisch geregeld via de Försäkringskassa. Je kunt hier dus niet je tandarts zelf kiezen.

Tandheelkundige hulp in het ziekenhuis (bijvoorbeeld de kaakchirurg) wordt vergoed vanuit het gezondheidszorgpakket met 900 kronen maximaal tarief vanuit de basiszorg.

NB. Let op dat dit bedragen zijn uit 2010.

Medicijnen
Voor medicijnen heb je een jaarlijks stapsgewijs opgebouwd eigen risico van SEK 2200 (2012). Zie onderstaande tabel over de te volgen tredes:

Handicap/ziekte
In geval van ziekte of handicap kun je tot in je 19e jaar in veel gevallen gebruik maken van een bijdrage in de kosten (handikappersätning) voor bijvoorbeeld hulp bij de dagelijkse activiteiten, je werk of je studie. Je dient dit aan te melden bij Försäkringskassan en je krijgt maximaal SEK 29.586 (2011).

Tot je 65 wordt kun je recht hebben op een persoonlijk assistent. De volgende groepen kunnen daarvoor in aanmerking komen:
- personen met een ontwikkelingsstoornis, autisme of een soortgelijke aandoening
- personen met een geestelijke aandoening
- personen met andere aandoeningen die lijden tot het niet volledig uit kunnen voeren van dagelijkse handelingen, zoals persoonlijke hygiëne, omkleden, eten (bereiden), etc.
Je dient hiervoor meer dan 20 uur per week hulp nodig te hebben. Het is mogelijk om een familielid aan te stellen als persoonlijk assistent. Deze zijn dan in dienst van de kommun of een andere organisatie.

Ouderenzorg
Ouderen leven in Zweden veel langer dan in Nederland in hun eigen huis. Daarom is er een uitgebreid netwerk van thuiszorg met personeel dat opgeleid is om de meeste basiszorghandelingen te verrichten. Er bestaat een mogelijkheid om eten thuis bezorgd te krijgen. Net als in Nederland bestaan er in Zweden verpleeghuizen en in mindere mate ook bejaardenhuizen. Een zieke oudere kan tijdelijk worden opgevangen in een zogenaamde korttidsboende (kortetijdsverblijf), om de situatie voor de thuisblijvers tijdelijk te ontlasten. Er is een uitgebreid dagrehab-netwerk, waarbij de oudere gedurende enkele keren per week een paar uur aan het trainen is in de vårdcentral of gelegenheden van de kommun. Ouderen boven de 65 krijgen vaak ook korting op medische handelingen (ook bij de tandarts).

Bevallen
Bevallen doe je in de regel in het ziekenhuis. Zweden staan heel raar te kijken als je besluit om thuis te bevallen. De omstandigheden om te bevallen zijn echter uit de kunst (zoals trouwens alle voorzieningen voor kinderen).

(Bronnen: Apotekverket, Swedish Institute, Försäkringskassan )